|
:: 02 apríl, 2004 ::
Spurning dagsins...
Hvenær er maður búinn að fara yfir of mikið af rottuskýrslum?
Svar: Þegar maður sér rottu á bílaplaninu og það eina sem manni dettur í hug hvernig hún myndi bregðast við sístyrkingu og hve lengi maður væri að slökkva slásláttarhegðun hennar!
Þetta kom fyrir mig áðan! Var að koma heim eftir að hafa verið að lesa þrjátíu skýrslur í Greiningu og mótun hegðunar sem fjalla allar um það sama: Hvernig á að skilyrða rottu (kennsluaðferð sem er vel þekkt í sálfræði og virkar á allar lífverur), slökkva hegðun hennar án þess að refsa henni (gildir líka fyrir allar lífverur) og kenna henni að greina á milli tveggja áreita.
Allavega, ég kem heim og sé eitthvað undarlegt fyrirbæri skoppa yfir bílaplanið. Brúnt lítið með stórt skott. "Sniffy!" hugsaði ég strax (en það er nafnið á gervirottunni sem stúdentar eiga að kenna og skrifa skýrslu um).
Á meðan eldri maður skoppaði á eftir rottunni og stelpa sat stjörf inn í bíl þá fannst mér hún bara nokkuð sæt og hugsaði helst um það hvernig ég kæmi henni í búrin sem ég er með uppí háskóla ónotuð. Ég er alvarlega skemmdur!
En ætli ég verði ekki að redda þessu. Reyni bara að fá útrás fyrir þessar tilraunaþarfir mínar þegar ég fer til USA. Þá fæ ég heilabilað fólk til að gera tilraunir á!
Best að fara að leita sér að heimildum :)
:: Jón Grétar 19:26 [+] ::
...
|